Stadsreporter: Ruhi

Wie is Ruhi?

Ruhi Kaplanseren, 64 jaar oud, is al ongeveer twee jaar een Stadsreporter en stopt al zijn liefde en energie in het maken van de best mogelijke films. Hierbuiten is hij ook een Gouden Man, Buurtverbinder, zanger, maar bovenal een familieman. Ruhi komt zelf ook uit een grote familie, met wel zes broers en vier zussen. Op zijn dertiende overleed zijn vader, wat ervoor zorgde dat vooral Ruhi’s moeder en oma een grote rol zouden spelen binnen de familie. Oorspronkelijk komen ze uit Bingöl, een stad in Turkije waar voornamelijk Koerden wonen. Ruhi is zelf ook een Koerd, hij spreekt deze taal net zo goed als het Nederlands, Engels en natuurlijk Turks. Door een wankele relatie tussen de Turkse regering en de Koerden was Ruhi genoodzaakt om te vluchten naar Nederland. “Wanneer je van origine een Koerd was, of wanneer je geen voorstander was van het conflict, werd je door de president meteen bestempeld als een terrorist. Zo was het toen,” vertelt Ruhi. “In die jaren werden de individuele vrijheden door de staat geblokkeerd en werden we gedwongen partij te kiezen. Deze houding van de staat was in strijd met mijn universele principes. Naar mijn mening moeten we, waar ter wereld je ook woont, ons vast kunnen houden aan vrede, vrijheid, gelijke rechten en een waardig leven.”

Toen hij aankwam in Nederland is Ruhi meteen naar Amsterdam gegaan, op zoek naar een nieuwe plek om zijn thuis te kunnen noemen. Dit ging niet gemakkelijk. “De taal was moeilijk, het regelen van financiën ging langzaam… Ik heb slechte tijden gekend, soms at ik alleen maar een soepje, dat was dan mijn enige maaltijd voor de gehele dag. Maar hier in Nederland was ik tenminste vrij.” Vandaag de dag woont Ruhi al ruim 30 jaar in Amsterdam. Ruhi woont zelfstandig in een mooi huis en heeft twee kinderen van 22 jaar en 16 jaar oud. Hij is al een lange tijd gescheiden, en zijn kinderen wonen momenteel bij hun moeder, maar toch heeft het leven van Ruhi een positieve wending gehad. “Turkije is een mooi en cultureel land, maar ik ben gewend geraakt aan Nederland, aan het Nederlandse leven. Als iemand nu zou zeggen: ga terug naar Turkije… Dat kan ik niet meer. Ik zou Nederland en vooral Osdorp [Ruhi’s woonplaats] echt heel erg gaan missen. En mijn kinderen ook natuurlijk.” Ruhi beschrijft zichzelf als een strenge, doch rechtvaardige vader. “Een vader is voor kinderen heel belangrijk. Jonge kinderen kijken op naar hun vader, vragen om advies… Dat heb ik vroeger toch niet altijd gehad.”

De Stadsreporters kennen Ruhi als een lieve, grappige, behulpzame en eerlijke man. “En ik ben milieuvriendelijk,” zegt Ruhi. “Dat moeten de mensen ook weten. Straten worden steeds viezer, ik zie steeds meer afval liggen, ook in Osdorp. Ik ruim dat dan vaak op, want ik hou van de wereld.” Elke donderdag zie je hem genieten van de Stadsreporters en dat is gewoon super mooi om te zien. “Ik wil niet blijven liggen in mijn bed. Ik wil graag samen komen met andere mensen. En bij de Stadsreporters doen we dat.” Maar buiten de andere reporters om, wat vindt Ruhi nou het allerleukste bij de Stadsreporters? “Mijn Nederlands wordt steeds beter, en daar ben ik blij mee. Maar ook maken we mooie films, met belangrijke thema’s. Wij bieden een platform voor de buurtbewoners en hun zorgen, maar ook hun vreugdemomenten. De grote mediabedrijven doen dit toch minder.” Ruhi’s ogen glinsteren als hij vol trots praat over zijn familie, zijn favoriete activiteiten, plekken en zijn waarden in het leven. “Ik zie zoveel leed in de wereld. Oorlogen, arme landen, gevechten met elkaar… Ik hou van de mensen, de wereld is groot genoeg voor iedereen. Er is zuurstof voor iedereen! Dat is toch beter dan alleen overblijven?”