Stadsreporter: Marc

Wie is Marc?

Het is weer tijd voor een nieuwe Stadsreporter in het spotlicht. Ditmaal Marcus Bernardus Pekelharing (62), maar voor ons heet hij gewoon Marc. Een liefhebber van verhalen kijken (het liefst documentaires) en vertellen, samen activiteiten ondernemen met zijn 14-jairge dochter en de astronomie, hij is een man van vele interesses. Als kind groeide Marc op in Amsterdam Centrum en woonde hij samen met zijn zus en twee broers boven in de drogisterij van zijn vader. Vandaag de dag mist Marc het centrum soms wel. “Het blijft toch je stekkie, nostalgisch ook wel,” zegt Marc. Maar hoe- en waarom is Marc dan naar Nieuw-West verhuisd?

De drogisterij, die hij had overgenomen van zijn vader, ging uiteindelijk failliet waardoor hij op straat werd gezet. “Wat er ook met je gebeurt, er is altijd wel iets of iemand waarmee je het kan omswitchen naar een positieve uitkomst.” Dit gold ook voor Marc, uiteindelijk is hij na een tijdje rondzwerven in Nieuw-West beland, rondom Plein 40 – 45. “In het begin dacht ik, wat is dit? Ik werd niet vriendelijk onthaald, het was allemaal heel nieuw en spannend. Later bleek alles wel mee te vallen. Nieuw-West is eigenlijk een hele prettige, interessante en multiculturele buurt.” Op een dag maakte Marc, niet geheel ongewoonlijk, een wandeling over het plein, waar hij de Stadsreporters aantrof in het Glazen Huis. Hij twijfelde geen moment en nam binnen even een kijkje. Hier werd hij vol warmte onthaald, de onderwerpen van de video’s en het sterke gevoel van verbintenis in de buurt wat hierdoor ontstond bij Marc maakte dat hij uiteindelijk besloot om een reporter te worden.

Marc is een echt gevoelsmens. De Stadsreporters hebben hem leren kennen als een positief, wijs en grappig persoon. “Dat heb ik van mijn vader. Wanneer er iets vreselijks gebeurde, of iets ging bijvoorbeeld stuk, dan moest hij altijd lachen. Ook wanneer iemand anders hier helemaal van in de stress geraakte. En dat heb ik, buiten de drogisterij om, ook van hem overgenomen denk ik,” vertelt Marc. Ondanks deze open en positieve houding vond Marc het zijn van een Stadsreporter in het begin best wel eng, zomaar op straat iemand aanspreken voor een interview doe je toch niet? Hij voelde zich hier eerst niet fijn bij, maar heeft geleerd meer uit zijn schulp te moeten kruipen, ook wanneer dit soms even lastig is. En dat is ook de boodschap die Marc aan anderen probeert mee te geven.

“Blijft gewoon rekening houden met andere mensen. Ga andere mensen als vrienden zien, wees niet bang. Want ik denk dat dat de enige manier is om de problemen van de wereld aan te pakken. Door zelf vriendschappen op te zoeken en geen ruzie gaan lopen trappen. Wees goed voor je medemens, dat is het allerbelangrijkste. Als we dat met z’n allen doen wordt de wereld zeker een stukje leuker.”